غزل
چې په غاړه كې د پروت دى د دلبر لاس
شېخه ځكه ګڼې ته په دنيا بر، لاس
ابراهيم مې وېجاړ كړى دخيال بت دى
هېڅ تاثير ورباندې نه كا د آذر لاس
زه يو تن يم، بيلوى مې هېڅوك نه شي
كه هر څو رانه څوك بېل كړي د خيبر لاس
خواره مېنه مې د دور كربلا شه
له هر خوا ورته را اوږد دى د شمر لاس
زه مشعل يمه د مينې سيلاب وړى
كاش چې خښ مې شي د وصل په ګودر لاس
22/جولايى 1994 ټل، پښتونخوا