غزل
 پس له دی نه یوه گمنامه افسانه یم
 لیونی یم له خپل ځانه بیگا نه یم
 ته د پاکی مینی شعر او احساس ژبه
 خو زه وایه کومه نغښتی ترانه یم ؟
 ستا دعشق په لاره درومم هیڅ پوه نه یم
 مرگ می بولی که ژوندون ته روانه یم ؟
 گریوان څیری غم ځپلی پر یشانه
 ستا پر تش غولی نن پروت دانه دانه یم
 عمر تیر شو بدل نشوم عجیبه ده !
 لا تر اوسه ستا دحسن دیوانه یم
 
 کندز/85/4/25