يوتصوير د پرنګي په تلويزيون کي له کابله

لکه سور ټپ دناسور چي غوړېدلی وي په سترګو

توري دوړي په کوڅو کي ځغلېدلي

دمسجد او ميخانې توپير يې نه وو

دواړه زړونه په ګوليو لګيدلي

رياکار اشنا مي اوښکي تويولې ، دايې ويلې :

دغه شاړي چي يې ګورﺉ

دهلال په څېر سپوږمۍ وه

د ښارونو ښاپيرۍ وه

دهرچا دلاس ګوډۍ شوه

دا بې شرمه ، دا بربنډه

لا مذهبه کنچنۍ شوه

پاک الله ورته غصه شو

دغه شاړي چي يې ګورﺉ

يو بڅرکی له دې دوړ و راښکاره سو

يوه پيغله ښاپيرۍ شوه

سره لاسونه ، توري سترګي

سېنګار شوې ناوکۍ شوه

دکابل داور سپرغۍ شوه

په خبرو باندي راغله

دايې ووې :

په خوږو خوږو خبرو

دکوډګرو په دمونو به جوړ نه شي زما ټپونه

رياکاره اشنا ولي په ماژاړې ؟

ته خنجر يې ته مرهم يې

کله زهر کله عسل يې

ماکتل چي تا وژلم

دغه څنګه يارانه ده

کله خاندې کله ژاړې

رياکاره اشنا، بس کړه تهمتونه .

ولي عبدلله - ناروغ     لندن   08-09-2000