باړخو دی سپین لیدل پکې اورونه دې لیدل نه
زړګیه دانې ښې وې خو دامونه دې لیدل نه
تا وې چې تل پسرلی به وي ګلونه او باغونه
اغزو کې په میروکې خزانونه دې لیدل نه
د شونډو ښکلول وو د زلفانو سره لولې
نیشې وې او مستۍ وې خمارونه دې لیدل نه
میشته وې په جنت کې د طوبې د سیوري لاندې
لږ اخوا د پله بیخ ته دوزخونه دې لیدل نه
اشنا سره خبرې راز او نیاز د محبت ؤ
د کلي او کوڅې سپيره تورونه دې لیدل نه
د مینې په بيړۍ سپور وې روان په قلزمونو
ساحل به دې لیدلو توفانونه دې لیدل نه
زړګیه لیونیه ځانته ګرځه په دې شاړو
وصال به دې لیدلو بیلتونونه دې لیدل نه
اوس ګاله ای عزیزه تورې شپې د غربتونو
لیدل دې مشالونه تورتمونه دې لیدل نه