غزل

ښکلي ټپه مي زمـــــــــزمه کړه د سرو اوښکو سره

په غم رڼه مي کرۍ شپه کړه د سرو اوښکو سره

په کاڼي زړه کي تنده بيرته څه نيمــــــګړې شوله

ډکه د صبر مي پـــــــياله کـــــړه د سرو اوښکو سره

د ژوند آرمان لکه شهــــــــــــــــيد په اوږو ګرزومه

د ځان مي ستړي پرشته کړه د ســرو اوښکو سره

ورتـــــــه ولاړ وم د جانان د سترګو ديد مي کاوه

ماته مي ښکلي آيينه کړه د سرو اوښـــــــــــکو سره

حجر اســـــــــــــــود په رنګه ما هـــغه زر واره  اشنا

ښکل مي په ميـنه دروازه کړه د سرو اوښــکوسره

ستا د ســــپرلي وږمې په هاغه کلي نه ګــــرزيدى

ډيوه د هـــــيلو مي ژر مړه کړه د رو اوښــــکو سره

ما بشر مل دي وير په تود هـــــرکلي ولمانځي سم

ستا په قدم چي مي سجده کړه د سرو اوښکو سره

بشر مل ناصر ږوب    پښتونخوا