ســتا له غمه لیـونی شـوم چې غمونو سـره خاندم        
          پـه فکـرکې ډوب شـوی ستا خیالونو ســره خـاندم     

               گـلــه بـه لـه چـا نـه کـــــــړم لـه ازلـه لـیــــونـی یـم        
       مجنون غوندې صحراکې تورو غرونو سره خاندم

                 چـې بـاغ تـه کلـه ځـمـه دا گـلـونـو تـه چې گورم          
          ســـتـا شــونډې مې یاديږې له گـلـونو سـره خـاندم  

               د یـار په انـتـظار کـې شـپـې او ورځې تـیـرومـه       
        نـه هــیـلۍ نـه یـم خـلـکـه امــیـدونـو سـره خـانـدم 

             امید مې ستا وصا ل دی له بیـلتـون نه نه ویریږم     
         دهجر تـورو شـپـو کـې لـه رنځــونـو سـره خـانـدم 

           تســل مـې دزړگي شـه مـرهـم کیږده په زخمونو  
            پـه تـا بانـدې مـیــن یم لـه زخـمـونـو ســره خـانـدم

--------------------------------------------------------------------------------------- 

د لوی او بښونکی خدای په نامه

زما نوم ظاهر شاه او تخلص مې"عارفی" "بسمل" دی  ، او د غزنی د اسفنده دکلې اوسیدونکی یم . زما مورنی ژبه دري ده ، خو په پښتو ژبه هم پوهیږم .                                                          اشعار مې په دري ژبه ویلی ، خو ځینې پښتو شعرونه هم لرم .