په یو مسکی خندا د یار ستړیا می ټوله رفعه شي
چی وکړي راته دوه خبری یار ژړا می دفعه شي
که راکړو راته زیری چا وطن می شو آزاد
نو آه به اوزی زړه نه او ناصور زخم به دفعه شي
وسومه زړګي باندی رقیب د یار منظوره
چی وینو ته یی ګورم نو دا زړه می پری بی دمه شي
کله به خارج شي دغه سره او فرنګیان
تل دغه سوچونو کی شم ډوب او ټول شعرونه می راجمعه شي