څنګه د ګونګی خوب درته بیان کړم
Ú…Ù†Ú«Ù‡ د ړوند نظر درته Ø§ÙØ´Ø§Ù† Ú©Ú“Ù…
نـو خدایـه خدایـه بیـا بـه څــه شی
که د سرسام سوچ درته عیان کړم
چه لمر نه دی راوالی تیغي
ستوری سپوږمئ یادوه نیغي
ګوره څراغ نیشته او رڼا ده
سÙÙˆØ±Û ÙŠ نیشته عجیبه رڼا ده
د شپي Ú©Ù…Û ÙˆÙˆ
نن وختی کورته راغله شپه
لمر راخیژی عجیبه ده شپه
ورÚÛ Ù‚ÛŒØµÙ‡ کوله سپوږمئ ستورو ته
چه د شپه څومره توره وی
په یو ساعت کښی شولو ماښام
هر اړخ ته تیاره خوره وه
Ø³ØØ± Ø´ÙˆÛ Ù†Ù‡ وو خو شپه تیره وه
ستوری سپوږمئ نه وو راختلی او Ø³ØØ± شو
نه رڼا شوه نه شپه نوره وه
توره خړه وه بس Ø¯Ù‡ØºÛ Ú©ÙˆÙ†Ø¬ ته ګوره
Ù„Ú©Ù‡ Ú†Ù‡ Ú…ÙˆÚ© ÙŠ Ø·Ù…Ø¨Û Ú‰Ø¨ÙˆÛŒ
غوږونه Ù…Ù Ø¯Ø§Ø³Û ÙˆÙØªØ±ÛŒØ¯Ù„
غوږونو Ù…Ù Ø´Ø¹Ø§Ú«Ø§Ù†Û Ø±Ø§ØºÙˆÙ†Ú‰ÙˆÙ„Û
چه لنډو څپو ته م٠تاؤ کړل
چه یا قربان شو
او په دویم غورÚÙ†Ú« Ú©ÚšÛŒ ÙˆØ±Ù¾Ø³Û ÙˆØ§ÙŠØ¦
Ú†Ù‡ وخت مازیګر Ø¯Û Ø¯ÛŒØ¯Ù†ÙˆÙ†Ù‡ ټولوومه
زه م٠د لبانو د مسکا نه پوهه شوم
چه د چا او څه وو
ژمونږ په Ú†Ù… Ú©ÚšÛ
یو وو شیخ چه مشهور په بزرګ وو
همیشه به پاسیدو په نعرو د چرګ وو
سم د پیریانو ډم وو
پسته د آذان نه به ÙŠ Ø³ØØ± Ú©ÚšÛ
د نعتونو Ùیته لګوله په سپیکر Ú©ÚšÛ
خو نن شیخ رشتیا په غلطه او خطا وو
Ú†Ù‡ د مصرعو Ùیته ÙŠ واچوله برابر Ú©ÚšÛ
خو ما پري ØªÙ†Ø¯Û Ú«ÙˆÙ†ÚÛ Ù†Ù‡ Ú©Ú“Ùˆ
او سترګو م٠بیا خوب ته Ø¨Ú‰Û Ø±Ø§ÚšÚ©Ù„Û
ما په ویښ ذهن او پټو سترګو لیدل
Ú†Ù‡ Ù…ÛŒÙ†Ú Ú©ÚšÛ ÛŒÙˆ خوب Ø¯Û Ú†Ù‡ م٠یو طر٠ته
ØªØ±Û Ø¯ÛŒ Ø³ØªØ±Ú«Û Ø§Ùˆ ماغذه م٠دی ØªØ±Û Ø¨Ù„ طر٠ته
او د خوب لکه د اوبو یو بل ته ورچړت وهی
زه ورته ولاړ په یو کوڼا ووم
او د د٠دواړو ډلو مسابقه وه
څه خواګه څه ترخه څه پیکه وه
مالیدل
Ú†Ù‡ ستوری سپوږمئ Úما کورته راغلو
ÙˆØ±Ù¾Ø³Û Ù„Ù…Ø±Ù‡Ù… په بهیدو بهیدو دننه راغلو
سپوږمئ رڼا ÙˆÚ©Ú“Ù‡ په غلط وخت Ú©ÚšÛ
راوختله ډیره په خطا وخت Ú©ÚšÛ
سپوږمئ راغله په کړکئ
او Ú†Ú©Ø±Û ÙŠ ÙˆØ§Ù„Û Ù¾Ù‡ انګړ Ú©ÚšÛ
ستوری وو Ø±Ø§Ù…Ù†Ú‰Û ÚšÙ¾Û
Ú…Ù‡ وو په Ú©ÚšÛ Ø§Ø¨Ù„Ù‡ ÚšÙ¾Û
Ø¨Û ØØ¬Ø§Ø¨Ù‡ وه سپوږمئ
بیا هم نه پړقیده لاره
خو نن ناوخته Úما کور Ú©ÚšÛ Ø±Ø§ÙˆÙ¼ÙˆÙ‚ÛŒØ¯Ùˆ لمر
په ماښام Ú©ÚšÛ ÙŠ شغلو رڼا واچوله د Ø³ØØ±
او زه ورته تش لاس وار خطا ولاړ یم
ÚØ§Ù† سره ګونړیږم
Ú†Ù‡ د لمر ستوری سپوږمئ چرته ÙˆÙنه خوری
ÚØ§Ù† راته تبریز ښکاریدو
لمر م٠بیخی راټیټولو
په ډوبیدو لمر م٠راټینګولو
بس قیامت جوړیدلو
او ÙØ±Ø¯ÙˆØ³ م٠په ÚÙ…Ú©Ù‡ راوړلو
Ú†Ù‡ د ÚÙ…Ú©Û Ø±Ù†Ú« بدل شو
د انسان عقل ستورو نه وزر ویستل
دومره Ù…Ù Ø¢ÛŒØ¦Ù†Û ØªÙ‡ کتلی وو
چه خپل مخ وو رانه هیر
تنها Ø®Ø¨Ø±Û Ø¯Ù Ø±Ø§ØªÙ‡ ÛŒØ§Ø¯Û ÙˆÛ
ستا مخ هم وو رانه هیر
قلاری وه دومره ډوبه
Úما خاموشی هم د Ø®Ø¨Ø±Û Ø³ÙÙˆØ±Û ÙˆÙˆ
د ګل د کولاویدو د هړپار آواز م٠اوریدو
Úما Ø¨Û Ø²Ø¨Ø§Ù†Û Ú†ØºÙˆ ته ÚØ§Ù† سازولو
په Ø®Ø§Ù…ÙˆØ´Û Ú©ÚšÛ Ù…Ù Ø¯ آواز موندو کوښیښ کولو
Ú†Ù‡ سپوږمئ لمر ته ورو ØºÙˆÙ†Ø¯Û Ø±Ø§Ù¾Ø±ÛŒÚšÙˆ
Ú†Ù‡ ستا سÙÙˆØ±Û Ù…Ø§ څیړی
او زه د خپل سÙوری نه یریږم
د ماښام په خور سÙوری Ú©ÚšÛ Ø¨Ù‡ Úما سÙÙˆØ±Û Ø±Ù†Ú« رانه ÙˆÚ“ÛŒ
ګلونو سره به Ù…Ù Ø®Ø¨Ø±Û Ø¯ ازغو Ù¾Ø´Ø§Ù†Û Ú©ÙˆÙ„Û
ÚÚ©Ù‡ د Ú«Ù„ د ناز سÙوری Ù„Ø§Ù†Ø¯Û Ø±Ø§ØªÙ‡ د پیریانو پلونه ښکاریدل
د انسان په جÙوسه Ú©ÚšÛ Ø¯ بنده سÙÙˆØ±Û Ø¯Û
انسان د انسان عبادت Ù¾Ø±ÛŒÚšÛ Ù†Ù‡ دÛ
Úما نه Ú«Ú‰ ÙˆÚ‰ Ø´ÙˆÛ Ø¯Û Ø¯ خپل ÚØ§Ù†
زه خو ګرزم په لټون Ú©ÚšÛ Ø¯ خپل ÚØ§Ù†
زه ØÛŒØ±Ø§Ù† یم Ú†Ù‡ تا Ú…Ù†Ú«Ù‡ Ø®Ø¯Ø§Û ÙˆÙ Ù…ÙˆÙ†Ø¯Ù„Ùˆ
ÙˆÙ„Û Ú†Ù‡ انسان خو تراوسه Ù¾ÙˆØ±Û Ù¾Ù‡ تلاش Ú©ÚšÛ Ø¯ انسان دÛ
د تندی لیک م٠وینÚلو نه ورانیدو
د راته ښه معلومه وه چه د قسمت سر خوړلی
لیک بدلیږی په Ø¯ÙØ¹Ø§Ú«Ø§Ù†Ùˆ سره
زه د تندی کرښو Ù†ÛŒÙˆÙ„Û Ù‡Ù… نه ووم
د غنمو په ÙˆÙنه Ú©ÚšÛ Ù…ÛŒÙˆÙ‡ جات م٠زرغونه ÙˆÙ„Û Ø´Ùˆ
Ù„ÙØ¸ÙˆÙ†Ù‡ م٠هر وخت Ø¨Û Ù…Ø¹Ù†Û Ú©ÙˆÙ„Û Ø´Ùˆ
کله نه کله به د رڼا کرښه په تیاره Ú©ÚšÛ ÙˆØ±Ú©Ù‡ شوله
ستوری به شړنګیدو
Ú…Ù‡ به Úما په سر ګډیدو
سپوږمئ به نڅا کوله
د لمر رنګ به زیړ ÙˆÙØªÚšØªÛŒØ¯Ùˆ
د ÚÙ…Ú©Û Ø¯ سر نه آسمان Ú©ÙˆÚ†ÛŒØ¯Ù„Û ÙˆÙˆ
ٌ سمونٌ به د خندا نه تک شین شو
شپه نوره هم توره شوله
Ù„Ú©Ù‡ په شپه Ú©ÚšÛ Ù¾Ù‡ تورغرکښÛ
په تور مار Ú†Ù‡ تور څادر واچوÛ
نو د مار په ښکلولو Ú©ÚšÛ Ø¨Ù‡ څومره مینه ÙˆÛŒ
بیا هم مار خپل بچیان خوری
ÙˆÙ„Û Ú†Ù‡ ÚØ§Ù† په خطر Ú©ÚšÛ ÙˆÛŒ قتل روا دÛ
ÛŒÙˆÛ Ø´Ù¾Û Ù„Ù‡ Ú©Ù‡ Ø±Ø§Ú©ÚšÛ Ø¢Ø³Ù…Ø§Ù†
نو یو ÚØ§Ø¦Û به Ú©Ú“Ù… ÚÙ…Ú©Ù‡ آسمان
خو بیا به ÚÙ…Ú©Ù‡ Ù¾Ø§ØªÛ Ù†Ù‡ Ø´ÛŒ
زه خو په مړو شمعو میئن یم
په ولاړ سمندر Ú©ÚšÛ
په یخ اÙور Ú©ÚšÛ Ø³ÙˆØ²Ù…
زه په سپوږمئ Ú©ÚšÛ Ø³ØªØ± Ø´ÙˆÛ ÛŒÙ…
ستورو ته به Ù…Ù Ù„Ø§Ø±Û Ø®ÙˆØ¯Ù„Û
ته د لمر یو Ù…ÙˆÙ¼Û Ø±Ú¼Ø§ نه Ø´ÛŒ راوړلÛ
نو د آسمان نه به ستوری Ú…Ù‡ راوړÛ
نیشته د سپوږمئ خپله رڼا
نه رسی د سپوږمئ رڼا ته
که لمر څومره هم تیزشی
ته پخپله ټوټه ي د سپوږمئ
ستا پلونه ګوری راټیټه شی سپوږمئ
د سر د پاسه شته ستوری سپوږمئ
Ù¼ÙˆÙ„Û Ø³ØªØ§ Ú†Ù‡ په آسمان Ú©ÚšÛ Ø¯ÛŒ څومره سپوږمئ
د ماښام Ø±Ú¼Ø§Ú«Ø§Ù†Û Ø´ØªÙ‡ خو ÚšÚ©Ù„ÛŒ نه دی
Ú©Ù‡ د Ø´Ù¾Û Ù†Ù‡ تیاره Ú©Ú“Û Ù„Ø±Û
او د ورÚÛ Ù†Ù‡ رڼا Ú©Ú“Û Ù„Ø±Û
شپه به ÚšÚ©Ù„Û ÙˆØ±Ú Ø¨Ù‡ بد رنګه Ø´ÛŒ
خو Ú†Ù‡ Ú…Ù‡ په تیاره Ú©ÚšÛ Ú©ÛŒÚ–ÛŒ
هغه په رڼا Ú©ÚšÛ Ú©Ù„Ù‡ کیږی
Ú©Ù‡ د Ø´Ù¾Û Ø²Ú“Ù‡ غواړی کنه
ستوری سپوږمئ به را خیژی
Ú©Ù‡ د ورÚÛ Ø®ÙˆÚšÙ‡ ÙˆÛŒ او کنه
د تیارو Ø³ÛŒÙ†Û Ø¨Ù‡ شلیږی لمر به راخیژی
بس Ø¯Û Ù†ÙˆØ± پاسم
Ù…ÙˆÙ†Ú Ø¨Ù‡ قضا Ø´ÛŒ
نیکه به م٠راشی
بیا به غوریږی
خوبونه نه ختمیږی
نور خوب به بیا ÙˆÙګورو
خوند ي نورهم سیوا کیږی
خوبونه نه ختمیږی
خوبونه نه ختمیږی