سهار له کوره و وځمه ما ښام کو ر ته راځم
 خو اوس هم لا هماغسې ناکام کور ته ر ا ځم
 هم د لته د ي را جمع زما ټو لې بد مرغۍ
 زه اخلم له خپل ځانه انتقام کور ته ر اځم
 ګلاب ګلاب سر خي په مخ له ځانه سره وېسم
 سو ر ی سور ی په زړ ه لکه با دام کور ته راځم
 يارا ن را ته سپوږمۍ په سر قسم راکړي چې وسکه
 زه مست په بنګا و ه لکه خيا م کو ر ته را ځم
 پا چا يمه تر نيمو شپو بنډ ار کې د يا را نو
 بيا غلو غو ند ې ر ا اوړمه په بام کور ته راځم
 بس ستوری مې د بخت راته ګردش کې معلوميږي
 د ا نن سبا عا مر ه په ډ ېر پام کو ر ته راځم