دګلوننداره

له ما دګلو ننداره له ما بهار پاتې دى
زه هغه څوک يم چې مې تل په زړه پرهار پاتې دى
 
ظالمه! تاراته بل غېشى په کمان کې اېښى
وما غريب ته لا دتېرو زخمو شمار پاتې دى
 
زړه له تصديقه سره وړى دى جانان راڅخه
مسلماني ته مې اوس تش په خوله اقرار پاتې دى
 
داځل مې بيا هم ستا په زړه کې ځاى ونه موند ياره
په دې هېنداره داځل هم هسې غبار پاتې دى
 
هغه چې سيورى غوندې ځي يار سره بل سړى دى
هميم هغه دى چې ترې پل غوندې په لار پاتې دى