د ماشومانو لپاره د هغو په ژبه
 
 له کلي لرې
 دغره ګورګورې
 داسې خوږې دي
 لکه شکرې
 =
 زه يوماشوم يم
 ټوکرۍپه غاړه
 څپلۍ مې پرې دي
 يوه نه دواړه
 =
 الله په پښه کې
 مې مات ازغی شو
 واخ مورې زړه مې
 سوری سوری شو
 =
 په بل ازغي مې
 ازغی راوکيښ
 له زړه مې سوی
 زګيروی راوکيښ
 =
 ټوکرۍ مې ډکې
 کړې له ګورګورو
 له مستۍ سر يم
 اوس په سندرو
 =
 اوس به کړم خرڅې
 تورې ګورګورې
 بيابه راوړمه
 نورې ګورګورې
 =
 ډک به مې جېب شي
 روپۍ پې کيږي
 دزړه شربت او
 ګولۍ پې کيږي
 =
 مور مې ناروغه
 زړه يې رپيږي
 چې لمونځ کوي هم
 ساه يې لنډيږي
 =
 دزنګ اواز دی
 مکتبيان راغلل
 ګورګورې اخلي
 ماشومان راغلل
 =
 دوی راته وايي
 چې بېسواده
 ټوکرۍ په بيه؟
 او که وړيا ده؟
 =
 تورولاسونو
 پورې مې خاندي
 يوبل ته ګوري
 اشارې کاندي
 =
 دوی ښه ښکاريږي
 پاکوجاموکې
 زده يې خبرې
 په کتابوکې
 =
 زمالاسونه
 تورپه ګورګورو
 ډېرسودايي کړم
 د دوی خبرو
 =
 چې بېسواده
 به څه ته وايي؟
 چې دابه بداو
 که ښه ته وايي؟