څلوريځه
نن مي د سترګو تر لېمو پوري يو پل راغلىراته ښكاريږي په هنر لكه دغل راغلىنخښي يې پاته دي زما په خوبېدلو بڼو د زړه تر كوره چي هغه ښكلى په چل راغلى
صميم فطرت مل
بېرته شاته