د موچي لور / لنډه کيسه
|
اØمدنديم قاسمي/پاكستان
 ژباړن نثار اØمد آريا |
|
د موچي لور |
دادا لا غړكه شاربله Ú†ÙŠ هغه بيا په داسي Øال كي Ú†ÙŠ خاورينه پياله ÙŠÛ Ù¾Ù‡ لاس كي وه، راغله د Ø¯Û Ù¾Ù‡ ليدو Ú†ÙŠ تر اوسه ÙŠÛ ÙƒÙˆÚ† نه دي ايستلي نو Ù…Ø³ØªÛ Ø¨Ù‡ له كومه شي، زړه نا زړه Ú†ÙŠ بيرته لاړه شي كه تم شي.
"عالا ÙƒÚšÛنه" دادا ورته وويل:
"اوس ÙŠÛ Ø¯Ø± كوم... Ú…Ù†Ú«Ù‡ ÙŠÛØŸÚ¯
"ښه يم"
هغه Ú†ÙŠ ولاړه وه هملته ÙƒÚšÛنسته.
لږ ورسته دادا وويل:
"زه اوس كوچ Úيني را باسم بد ÙŠÛ Ù…Ù‡ ګڼه، كه نيت بد نه وي هم نظر Ù„Ú«ÙŠÚ–ÙŠØŒ دا Ú…ÙˆÚ¯ ورÚÙŠ مخكي نورا د كوچ را ايستلو پر مهال Ù„ÙŠØ¯Ù„Û ÙˆÙ… په دا سبا د چرګي د Ù‡Ú«Û ØºÙˆÙ†Ø¯ÙŠ كوچ Úيني ووتل، په دا بل سبا د Ù…Ø±ØºÛ Ø¯ Ù‡Ú«Û ØºÙˆÙ†Ø¯ÙŠØŒ بيا Ú†ÙŠ مي چرګي ته Ú…Ùˆ ورÚÙŠ مرچ دود ÙƒÚ“Ù„ نو نظر ÙŠÛ ÙˆÙ„ÙˆÛد.
عالا سره ÙƒÙˆÚ†Ù†Û Ø´ÙˆÙ‡.
"ترور جاني! كله نا كله زما هم نظر لګيږي، مخكي مي ستا يو چيني ګلاس هم مات كړى و!"
"هو ريښتيا! دادا ته ورياد شول:
"تا ويل، اوÙ! ترورجاني څومره پاك خواپاكى دى، نظر پر ښويږي، او له Ø¯Û Ø³Ø±Ù‡ همداسي Úاى پر Úاى شرنګ مات شو، زه Øيرانه پاته شوم"
بيا ÙŠÛ Ø¹Ø§Ù„Ø§ وګواښله خو په Ø¯Û Ú«ÙˆØ§Úš كي خښم نه Ùˆ.
" ښه اوس هلته وګوره!"
له Ø¯Û Ø³Ø±Ù‡ هغه Ù…Ø³ÙƒÛ Ù‡ØºÙ‡ لور ته تاو شوه او مخامخ ÙŠÛ ÙˆÙƒØªÙ„ØŒ مخامخ زه ناست وه، زما په ليدو سملاسي Ù‡ØºÛ Ø¯ پوړني پلو پر سر را كش ÙƒÚ“ او Ú†ÙŠ تر تندي ÙŠÛ Ø±Ø§ ورساوه نو ÙŠÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"دننه خو كوچنى خان نه دى ناست؟"
"وى! نو بل څوك دى؟" دادا وويل:
"برايي ماښام راغلى دى!"
عالا پورته شوه تر Ø¯Ø±ÙˆØ§Ø²Û Ø±Ø§ØºÙ„Ù‡ او ÙˆÙŠÛ ÙˆÙŠÙ„:
"ليري دي وي له بلاوو، ګوښه دي وي له بلاوو"
ما ورڅخه وپوښتل:
"عالا Ú…Ù†Ú«Ù‡ ÙŠÛØŸ
"ÚšÙ‡ يم!" Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„ او پر Ú…Ûره ÙŠÛ Ø´ÙˆØ®ÙŠ ÙˆÚÙ„Ûده.
"مخكي مي ونه پيژندلÛØŒ ما Ú†ÙŠ ويل يو كوچنى ناست دى برÛتونه ÙŠÛ Ø§ÙŠÚšÙŠ دي"
دادا ته پر Ø¯Û Ø®Ù†Ø¯Ø§ ورغله...
"توبه مي ده!" Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
" بلا داسي خبري كوي چي څه... توبه مي ده!"
عالا په دالÛز كي دا رنګه ÙƒÚšÛناسته Ú†ÙŠ يوه Ù¾ÚšÙ‡ ÙŠÛ Ù¾Ù‡ كوټه كي او هغه بله ÙŠÛ Ù„Ù‡ ÙƒÙˆÙ¼Û Ø¯Ø¨Ø§Ù†Ø¯ÙŠ په انګړ وه، د ناستي Ø¯Û Ø§Ù†Ø¯Ø§Ø² د Ù‡ØºÛ Ø´Ù†Ù‡ پايڅه د لينګي تر نيمايي راورسوله، د Ù‡ØºÛ Ø¯ خيرنو Ù¾ÚšÙˆ په نسبت د Ù‡ØºÛ Ø¯ لينګيو رنګ Ú‰Ûر بÛÙ„ و، دا لينګي Ú‰Ûر موزون وو، يونانيانو Ú†ÙŠ د "وينس" د Ù…Ø¬Ø³Ù…Û ÙƒÙˆÙ… لينګي توږلي وو، تا به ويل هغه ÙŠÛ Ø¯ عالا د لينګيو تر ليدو ورسته توږلي وو.
"عار٠خانه! په Ù…Ø³Ø§Ù¾Ø±Û ÙƒÙŠ Ú…Ù‡ كوÛØŸ"
Ù‡ØºÛ Ù„Ù‡ ما څخه دا رنګه وپوښتل لكه د كلي په يوه دÛره كي Ú†ÙŠ ګپي ولي.
Ù‡ØºÛ Ø®Ù¾Ù„Ù‡ خاورينه پياله په يوه ګوته Ù¾Ø±Ù„Ù¾Ø³Û ØªØ§ÙˆÙˆÙ„Ù‡ØŒ ما وويل:
"مزدوري كوم Ù¾ÙŠØ³Û Ú«Ù¼Ù…!Ú¯"
"ترورجاني ته څومره رالÛÚ–ÛØŸ"
Ù‡ØºÛ Ù„Ù‡ Ø´ÙˆØ®Û Ú…Ø®Ù‡ په ډكه مسكا وپوښتل.
" ّانجلÛ!" دادا هغه ورټله.
"له همزولو هلكانو سره څوك داسي خبري نه كوي، ته تر ابده ÙƒÙˆÚ†Ù†Û Ù†Ù‡ ÙŠÛØŒ ايا تاته تر اوسه كوم چا دا نه دي درښودلي Ú†ÙŠ ته لويه Ø´ÙˆÛ Ûي؟"
هغه په هغه دالÛز كي ناسته د دادا لور ته ور تاو شوه، اوس نو د Ù‡ØºÛ Ø¯ÙˆØ§Ú“ÙŠ Ù¾ÚšÛ Ù¾Ù‡ انګړ كي ÙˆÛ Ø§Ùˆ د ÙˆÛښتانو يوه غنچه يوازي په په كوټه كي وه.
Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"څوك ÙŠÛ Ø±Ø§ÙˆÚšÛØŒ ترورجاني؟گ" Ú†ÙŠ مور او پلار مي ژوندي واى نو راښولي به ÙŠÛ ÙˆØ§Ù‰ØŒ د هغوئ خو خداى پاك(ج) ته د ورتلو دومره تلوار Ùˆ Ú†ÙŠ زما له سره ÙŠÛ Ù„Ø§Ø³ÙˆÙ†Ù‡ پورته كول نو دومره ÙŠÛ Ù‡Ù… ونه كتل Ú†ÙŠ يو څوك د Ø¯Û Ù†Ø¬Ù„Û Ù¾Ø± سر لاس ÙƒÚšÛږدي نو لاړ شي"
د عالا ږغ اوښكو لاندي كړ، ما وويل:
"عالا! ستا مور خو پخوا Ù…Ú“Ù‡ Ø´ÙˆÛ ÙˆÙ‡ØŒ ايا ستا پلار هم ولاړ؟"
دا ÚÙ„ Ú†ÙŠ هغه را تاو شوه نو دواړي Ù¾ÚšÛ ÙŠÛ Ù¾Ù‡ كوټه كي ÙƒÚšÛÚšÙˆØ¯Û Ø§Ùˆ ÙˆÙŠÛ ÙˆÙŠÙ„:
"هو هغه هم ولاړ، Ú†ÙŠ زه هلك واى نو ښايي موچيتوب ÙŠÛ Ø±Ø§ ښودلى واى، خو هغه په ما يوازي Ú‰ÙˆÚ‰Û Ù¾Ø®ÙˆÙ„Ù‡ او اوبه ÙŠÛ Ø±Ø§ باندي را ÙˆÚ“Ù„ÛØŒ اوس سره له Ø¯Û Ú†ÙŠ زه د موچي لور يم، خپل بوټونه په بل Ú«Ù†Ú‰Ù…"
دادا وويل:
"نو Ú…Ù‡ دي؟ ستا يوازي د بوټونو Ú«Ù†Ú‰Ù„ نه دي زده، نور خو دي هر Ú…Ù‡ زده دي، پخپله خواري ÙŠÛ Ú«Ù¼Û Ø§Ùˆ خورÛØŒ ټول كلى ستا صÙت كوي... واخله Ù…Ø³ØªÛ ÙˆØ§Ø®Ù„Ù‡!"
عالا Ú†ÙŠ دادا ته د خبرو په مهال ورګرÚÛØ¯Ù„Û ÙˆÙ‡ØŒ ولاړه شوه او پياله ÙŠÛ Ø¯Ø§Ø¯Ø§ ته Ù†Ú˜Ø¯Û ÙƒÚšÛښوده، Ù‡ØºÛ Ø¯ مستو پياله واخيسته او روانه شوه، يو Ú…Ùˆ ګامه Ú†ÙŠ ÙŠÛ ÙˆØ§Ø®ÙŠØ³ØªÙ„ نو يو دم بÛرته ودرÛده او له راګرÚÛدو سره ÙŠÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"ترورجاني! نن هم Ù…Ûچنو ته راشم؟"
"راشه، راشه!" دادا وويل: هسي خو اوړه Ú‰Ûر شته، لاكن د عار٠د پلار تلين هم ليري نه دى، د Ú…Ùˆ بوريو اړتيا پيداكيږي، راشه!"
"ÚšÙ‡ سمه ده! Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„ او بيا ÙŠÛ Ù¾Ù‡ تلو، تلو كي له ما څخه وپوښتل:
"عار٠خانه! ته Ú…Ùˆ Ø´Ù¾Û Ù‡Ù…Ø¯Ù„ØªÙ‡ ÙŠÛØŸ"
"د پلار تر تلين پوري همدلته يم!"
"بيا خو ډيري ورÚÙŠ دي!" Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„.
* * *
زه Ú†ÙŠ په كلي كي دوري هوري وګرÚÛدم او بÛرته راغلم نو هغه په يوه كوټه كي ناسته وه Ù…Ûچني ÙŠÛ ÙƒÙˆÙ„ÛØŒ پوړنى ÙŠÛ Ù„Ù‡ سر څخه ښويدلى و، ايله ÙˆÛښتانو ÙŠÛ Ø¯ Ù…Ûچنو له هر څرخ سره د Ù‡ØºÛ Ú…Ûره پټوله او لوڅوله، Ù‡ØºÛ ÙŠÙˆÙ‡ Ù¾ÚšÙ‡ پوره ØºØ²ÙˆÙ„Û ÙˆÙ‡ او شنه پايڅه ÙŠÛ ØªØ± زنګانه پوري پورته Ø´ÙˆÛ ÙˆÙ‡ØŒ كه دا رنګه لينګي Ù¾Ø±Û Ø´ÙŠØŒ په ÚšÙŠÚšÙ‡ كي واچول شي او كوټه په سينګار شي، Ú…Ù†Ú«Ù‡ به وي؟!
ما اÛخوا دÛخوا وكتل Ú†ÙŠ دادا مي نشوه تر سترګو نو د ګوتو پر سرو د ÙƒÙˆÙ¼Û ØªØ± وره پوري ورغلم، دا Ú†ÙŠ له وره څخه ÙˆØ±ØªÙ„ÙˆÙ†ÙƒÛ Ø±Ú¼Ø§ يو دم Ù„Ú– شوه نو Ù‡ØºÛ Ú˜Ø± شاته وكتل، Ù…Ûچني ÙŠÛ ÙˆØ¯Ø±ÙˆÙ„ÛØŒ ÙˆÛښتانو ته ÙŠÛ Ú…Ù†Ú‰ وركړ، هغه ÙŠÛ Ø³Ø±Ù‡ را ټول ÙƒÚ“Ù„ او پوړنى ÙŠÛ Ù¾Ø± سر را كش ÙƒÚ“ØŒ خو غÚÙˆÙ„Û Ù¾ÚšÙ‡ ÙŠÛ Ù‡ØºØ³ÙŠ غÚÙˆÙ„Û Ù¾Ø±Ûښوده، بيا ÙŠÛ ÙˆØ±ÙˆØŒ ورو د Ù…Ûچنو په ګرÚولو شروع وكړه او ماته همداسي ÙƒØªÙ„Û Ù¾Ø§ØªÙ‡ شوه.
په Ø¯Û ÙˆØ®Øª كي زما لمړى غبرګون دا Ùˆ Ú†ÙŠ د يو موچي د لور سترګي دومره غټي بايد نه واى، Úكه د غريبانو لپاره كوچنÛØŒ ÙƒÙˆÚ†Ù†Û Ø³ØªØ±Ú«ÙŠ بسنه كوي.
دا Ú†ÙŠ د Ù‡ØºÛ Ù¾Ø± Ú…Ûره شوخي ښكارÛده نو له Ø¯Û ÙˆÛري Ú†ÙŠ وار راباندي ونه ÙƒÚ“ÙŠØŒ ما له Ù‡ØºÛ Ú…Ø®Ù‡ وپښتل:
"دادا چيري ده؟"
Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"ته په ترورجاني Ù¾Ø³Û Ø¯Ù„ØªÙ‡ راغلى ÙˆÛØŸ"
"نو څه ستا ليدو ته راغلى وم؟گ" ماته د وار اخيستلو چانس په لاس راغى.
Ù‡ØºÛ ÙŠÙˆØ§Ø²ÙŠ دومره وكړه Ú†ÙŠ غÚÙˆÙ„Û Ù¾ÚšÙ‡ ÙŠÛ Ø±Ø§Ù¼ÙˆÙ„Ù‡ ÙƒÚ“Ù‡ او بيرته ÙŠÛ ÙˆØºÚوله، بيا Ú†ÙŠ ÙŠÛ Ú…Ù†Ú«Ù‡ خبري ته Úان جوړاوه ما ورڅخه وپوښتل:
"دادا چيري ده؟"
"همدلته په كور كي ده"
Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
" ستا د اكا لور ناجوړه وه، د Ù‡ØºÛ Ù¾ÙˆÚšØªÙ†ÙŠ ته ØªÙ„Ù„Û Ø¯Ù‡!"
ما وويل:
"ته Ú†ÙŠ دا Ù…Ûچني ÙƒÙˆÛ Ø¯ Ø¯Û Ú…ÙˆÙ…Ø±Ù‡ مزدوري اخلÛØŸ"
"د دوو ورÚÙˆ اوړه راكوي!"
د Ù‡ØºÛ Ù¾Ù‡ لهجه كي يو ډول لنډون و، نه پو Ù‡ÛÚ–Ù… Ú†ÙŠ ټوكي ÙŠÛ ÙƒÙˆÙ„Û ÙƒÙ‡ ÙŠÛ Ù‡Ù…Ø¯Ø§ لهجه وه.
" ّاښه Ú†ÙŠ Ø¯ÙˆÛ ÙˆØ±ÚÙŠ تÛري شي نو بيا Ú…Ù‡ كوÛØŸ"
"بيا راÚÙ…ØŒ د اوړ Ù…Ûچنولو لپاره، د اوبو راوړلو لپاره او يا د چتونو د سپينولو لپاره"
"د چتونو د سپينولو لپاره؟" ايا ستا د چتونو سپينول هم زده دي؟"
ما له Ù‡ØºÛ Ú…Ø®Ù‡ رښتيا په Øيرانتيا وپوښتل او Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"عار٠خانه! زما څه نه دي زده؟ يوازي د بوټونو ګنډل مي نه دي زده، نور مي هرڅه زده دي"
"د مثال په ډول نور دي څه، څه زده دي؟"
ما په Ø´ÙˆØ®Û ÙˆØ±Ú…Ø®Ù‡ وپوښتل:
"نور... ؟ نور... ؟"
هغه Ù†Ú˜Ø¯Û ÙˆÙ‡ Ú†ÙŠ يو Ú…Ù‡ راته ووايي خو چورتي غوندي شول او بيا ÙŠÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"هرڅه مي زده دي ته به Øيران پاته Ø´Û!"
هغه ÚšÙ‡ Ø´Ûبه په Ù…Ûچنو ګرÚولو اخته شوه، لكه زه Ú†ÙŠ ÙŠÛ Ù‡Ûر شوم، بيا ÙŠÛ Ù…Ûچني ودرولÛØŒ ولاړه شوه او د وره لور ته راغله، زه Ú†ÙŠ ÙŠÙˆÛ Ø®ÙˆØ§ ته شوم نو هغه دباندي ووتل او ÙˆÙŠÛ ÙˆÙŠÙ„:
"ØªÚ–Û ÙŠÙ…ØŒ د ترورجاني كټورى به ناپاكه شي، ماته په Ø¨Ø¯Ù†Û ÙƒÙŠ اوبه راكړه!"
"په Ù‡Ù…Ø¯Û ÙƒÙ¼ÙˆØ±ÙŠ كي ÙŠÛ ÙˆÚ…ÚšÙ‡!" ما ورته وويل او بيا مي جدي ورته وويل:
"درواخله كټورى، اوبه په كي وڅښه!"
د Ù‡ØºÛ Ù…Ø³ÙƒØ§ څومره ګلابي وه، په ژوند كي په لمړي ÚÙ„ پوه شو Ù… Ú†ÙŠ مسكا هم رنګ لري، Ù‡ØºÛ Ú†ÙŠ اوبه ÙˆÚ…ÚšÙ„Û Ù†Ùˆ د كټوري د منÚلو لپاره ÙŠÛ Ù¾Ù‡ هغه كي Ù„Ú–ÙŠ اوبه واچولÛØŒ ما ورته وويل:
"كټورى ډك كړه!"
د Ù‡ØºÛ Ù¾Ù‡ زړه كي دا ور وګرÚÛدل Ú†ÙŠ زه غواړم Ú†ÙŠ كټورى ÚšÙ‡ پرÛولم خو Ú†ÙŠ كټورى Ú‰Ùƒ شو نو Ù‡ØºÛ Ø²Ù…Ø§ لور ته وكتل، ما كټورى ورڅخه واخيست او Ø®ÙˆÙ„Û ØªÙ‡ مي يووړ.
"عار٠خانه!"
Ù‡ØºÛ Ù¾Ù‡ ØÙŠØ±Ø§Ù†Û Ø§Ùˆ ÙˆÛره وويل او وارخطا ÙŠÛ Ù…Ø§ØªÙ‡ وكتل، كله Ú†ÙŠ ما تش كټورى بÛرته وركاوه نو د Ù‡ØºÛ Ù¾Ù‡ سترګو كي اوښكي ÚÙ„ÛØ¯Û Ø§Ùˆ پوړنى ÙŠÛ ØªØ± Úان داسي راتاو ÙƒÚ“Ù‰ Ùˆ لكه لمانÚÙ‡ ته Ú†ÙŠ ØªÙ„Ù„Û ÙˆÙ‡.
* * *
په كلي كي د Ù¾Ûغلي Ù†Ø¬Ù„Û ÙŠÙˆØŒ يو ګام شمÛرل كيږي، د هر كاته Øساب ÙŠÛ Ù†ÙŠÙˆÙ„ كيږي، Ú‰Ûر ملګري ناست وو، د نجونو بØØ« شروع و، څوك له چا سره، څوك د چا پسÛØŒ څوك د تÛښتي په تمه، څوك له دومره لاسونو ÙˆØªÙ„Û Ú†ÙŠ په Úوانه Úواني لا زړه شوÛØŒ ما ويل:
"يوه Ù†Ø¬Ù„Û Ø®Ùˆ عالا هم ده، د نادر موچي لور؟"
پر Ø¯Û Ù¼ÙˆÙ„Ùˆ وخندل.
"هغه؟"
هغوئ وويل:
"هغه د هيڅ كار نه ده، په كور، كور ګرÚÙŠ خواري كاږي، Ù¾ÙŠØ³Û Ú«Ù¼ÙŠØŒ ÚšÙƒÙ„Û Ø¯Ù‡ خو په درد نه خوري، يو Úلي "بÛÚ«Ùˆ برÛتو" كار په درلودلى و، نو Ù‡ØºÛ ÙˆØ±ØªÙ‡ ويلي Ùˆ Ú†ÙŠ زه د موچي لور يم، پوست درڅخه باسم!
بÛÚ«Ùˆ دومره خړ شوى Ùˆ Ú†ÙŠ په هغه ّان مخامخ سلماني ته ورغلى Ùˆ او د برÛتو څوكي ÙŠÛ Ù¾Ø±Û ÙƒÚ“ ÙˆÛ!
ټولو وخندل او تر Ú‰Ûره ÙŠÛ Ø®Ù†Ø¯Ù„ØŒ ما وويل:
"كه هغه دومره خواريكښه Ù†Ø¬Ù„Û Ø¯Ù‡ نو د Ù‡ØºÛ Ø¯Ø±Ù†Ø§ÙˆÙ‰ په كار دى!"
يوه وويل:
"هغه خو درناوي ته هم څوك نه پرÛږدي!"
پر Ø¯Û Ù¾Ø± ټولو يو ÚÙ„ بيا د خندا څپه راغله.
بل وويل:
ستاسو كره خو Ú‰Ûر كار مار كوي، ته ÙŠÛ ÙŠÙˆÙ‡ ÙˆØ±Ú Ø¯Ø±Ù†Ø§ÙˆÙ‰ وكړه بيا وګوره Ú†ÙŠ پوست دي درڅخه باسي كه نه؟!"
هغوئ بيا وخندل او له ما څخه هم د هغوئ په خندا كي ګډون وشو خو خپل ږغ مي هيڅ ونه Ù¾Ûژاند بيخي لكه په تش صندوق كي Ú†ÙŠ Ø´Ú«ÙŠ وكړپوÛ.
زه Ú†ÙŠ كور ته بÛرته راغلم نو هغه له كوره راوتله، Ú…Ûره ÙŠÛ ÙƒÙ¼ مټ سور تبخى و، سترګي ÙŠÛ Ù‡Ù… Ø³Ø±Û ÙˆÛØŒ ما تكان وخوړ او ومي پوښتل:
"Ú…Ù‡ خبره ده عالا، ژاړÛØŸÚ¯
Ù‡ØºÛ ÙˆØ®Ù†Ø¯Ù„ او په خندا ÙŠÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"ژاړم به ولي؟ زما دښمن دي وژاړي، اوس مي مرچ كوټل، عار٠خانه!"
"ته مرچ هم كوټلى Ø´ÛØŸ" ما ورڅخه وپوښتل:
"يو كار داسي هم شته Ú†ÙŠ ستا دي نه وي زده؟ ته دومره Ú‰Ûر كار ولي كوÛØŒ عالا؟"Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"Ù¾ÙŠØ³Û Ú«Ù¼Ù…ØŒ ته خو پوهÛÚ–Û Ú†ÙŠ شتمن خلك نجوني رانيسي، له ما سره كه Ù¾ÙŠØ³Û ÙˆÙŠ نو هيڅوك به دومره توان ونه لري Ú†ÙŠ زما لور ته دي پورته وګوري، هيڅ څوك به ونشي كولاى!..."
بيا هغه راغله، ماته ÙŠÛ Ù†Ú˜Ø¯Û Ù¾Ù‡ غوږ كي وويل:
"ما ستا لپاره ټوكر رانيولى دى پر هغه كار درته كوم!"
"دا ښه خبره نه ده!" ما غاو وكړ.
"ستا په پيسو رانيول شوي كالي به په ما Ø®ÙˆÙ„Û ÙˆÙ„Ú«ÙˆÙŠ!"
"زه كوم چاته وايم؟"
Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"ته هم چاته مه وايه بيا Ø®ÙˆÙ„Û Ù†Ù‡ درلګوي!"
بيا هغه ناڅاپه ووÛرÛده:
"وى! زه دي Ù…Ú“Ù‡ شم، ترورجاني خو به نه وي اورÛدلي؟"
د ترورجاني له نامه سره زما هم پر بدن لړزه راغله، دننه مي وكتل خو انګړ تش و، بيا Ú†ÙŠ راوګرÚÛدم او ومي كتل نو هغه ØªÙ„Ù„Û ÙˆÙ‡ØŒ سمه ده، ما سوج وكړ،ښه Ù†Ø¬Ù„Û Ø¯Ù‡ØŒ مينه ناكه ده، شوخه ده،هرڅه ده خو د موچي لور ده او مشرانو ويلي دي، Ú†ÙŠ څوك پر لوړه ودري نو لاندي بايد ونه ګوري، ولي Ú†ÙŠ توازن له منÚÙ‡ ÚÙŠ او سړى لاندي راغورÚÙŠ.
* * *
د پلار د تلين په ÙˆØ±Ú Ù¼ÙˆÙ„ كلى زموږ كور ته راغلى و، خو په Ø¯Û Ù¼ÙˆÙ„Ù‡ Ú«Ú¼Ù‡ Ú«ÙˆÚ¼Ù‡ بيا هم د عالا منډي ترړي ښكاره ÙˆÛØŒ هغه د ØªÙˆØªÙƒÛ Ù¾Ù‡ Ú…Ûر دلته هلته ÙƒÛده، داسي ښكارÛده Ú†ÙŠ كه چيري دغه Ù†Ø¬Ù„Û Ù„Ù‡ Ø¯Û Ú«Ú¼ÙŠ Ú«ÙˆÚ¼ÙŠ ووزي نو د تلين ټول نظم به له منÚÙ‡ لاړ شي او هر لوري ته به لوټ او تالان Ú«Ú‰ شي، هغه به د برقي Ø¨Ø±Ù…Û ØºÙˆÙ†Ø¯ÙŠ په ټوله Ú«Ú¼Ù‡ Ú«ÙˆÚ¼Ù‡ كي ننوته، لار به ÙŠÛ Ø¬ÙˆÚ“ÙˆÙ„Ù‡ او له درب سره به د دادا ÙƒÙˆÙ¼Û ØªÙ‡ ننوتله، ور به ÙŠÛ Ø¨Ù†Ø¯Ø§ÙˆÙ‡ØŒ له هغه Úايه به ÙŠÛ ÚšÙˆÙˆÙ†Ù‡ اخيسته او بيا به ÙŠÛ Ù¾Ù‡ Ú«Ú¼Ù‡ Ú«ÙˆÚ¼Ù‡ كي هغه ډول لار جوړوله، د ماخوستن تر لمانÚÙ‡ پوري ټول كلي Ú‰ÙˆÚ‰Û Ø®ÙˆÚ“Ù„Û ÙˆÙ‡ØŒ تش دÛګونه يو خوا ته شوي وو، نايي، ميراثي او موچي هم رخصت شوي وو، د ټولي ورÚÙŠ تر زوږ او غاو ورسته په كور كي يوه درنه چوپتيا خوره Ø´ÙˆÛ ÙˆÙ‡ØŒ ما Ú†ÙŠ ورستى Ù…Ûمله رخصت ÙƒÚ“ او د دادا ÙƒÙˆÙ¼Û ØªÙ‡ راغلم نو زما پوره باور Ùˆ Ú†ÙŠ عالا به ناسته وي او د دادا Ù¾ÚšÛ Ø§Ùˆ لاسونه به ور چاپي كوي خو دادا يوازي ناسته وه، په ژوند كي په لمړي ÚÙ„ پرته له Ø¯Û Ú†ÙŠ د مور خيال وساتم، ما له Ù‡ØºÛ Ú…Ø®Ù‡ وپوښتل:
"عالا چيري ده؟"
عجيبه وه دادا له پوښتني څخه Øيرانه نشوه، Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"هغه Ù†Ø¬Ù„Û Ø§Ù„Ù…Ø§Ø³ ده، زويه! الماس، نن خو زما سترګي، لاسونه او هر Ú…Ù‡ وه، د ټولي ورÚÙŠ Ø³ØªÚ“Û Ù‡Ù„Ø§Ùƒ وه خو Ú†ÙŠ Ú‰ÙˆÚ‰Û ØªÙ‡ ÙƒÚšÛناسته يواÚÙŠ Ú…Ùˆ Ú«ÙˆÙ„Û ÙŠÛ ÙˆÙƒÚ“Û Ø§Ùˆ پورته شوه، تلله خو ما ÙŠÛ Ù…Ø®Ù‡ ونيوه، دا دÛÚ« مي له وريجو ور Ú‰Ùƒ ÙƒÚ“ او ورته ومي ويل Ú†ÙŠ له Úان سره ÙŠÛ ÙŠÙˆØ³Ù‡ØŒ خو Ù‡ØºÛ ÙˆÙŠÙ„ دا وريجي Ú†ÙŠ عار٠خان خپله ماته راوړي ماته ÚšÙ‡ خوند راكوي، نور ÙŠÛ Ù¼ÙˆÙ„ رخصت ÙƒÚ“Ù„ خو زه ÙŠÛ ÙˆÙ„Ø§ نه پوښتلم، زه ÙŠÛ Ù†Ù‡ ÙˆÚ“Ù…ØŒ Ù‡ØºÛ Ø¯Ø§ خبره په خندا وكړه خو Ù‡ØºÛ Ø³Ù… ويل، زويه! د كور ټول كار د Ù‡ØºÛ Ù¾Ø± غاړه اخيستى و، تا Ú†ÙŠ ټول رخصتول هغه به دي هم رخصت ÙƒÚ“Û ÙˆØ§Ù‰ØŒ كه Ú…Ù‡ هم هغه په خندا ولاړه خو خندا د Ù‡ØºÛ Ø¹Ø§Ø¯Øª دى، زويه! د چا Ú†ÙŠ خندا عادت وي نو هغوئ Ú†ÙŠ ژاړي هم خاندي، په خوله خاندي خو په زړه ژاړي، تا هغه د موچي لور وبلل او درناوى دي ÙŠÛ ÙˆÙ†Ù‡ ÙƒÚ“ØŒ په داسي چال كي Ú†ÙŠ د Ù‡ØºÛ Ø®Ù¾Ù„ Úان ته درنښت دى، د Ù‡ØºÛ Ø¯Ø§ درنښت وساته زويه! او ورشه Ù‡ØºÛ ØªÙ‡ دا د وريجو دÛÚ« خپله وروړه، Ù„Ú– مخكي ØªÙ„Ù„Û Ø¯Ù‡ØŒ ويده Ø´ÙˆÛ Ø¨Ù‡ لا نه وي، هسي هم سهار وختي ته روان ÙŠÛØŒ هغه به تا Ú…Ù‡ ياد كړي؟ ورشه"
* * *
عالا د خپل كور لوى وره ته Ú…Ûرمه پرته وه، زه Ú†ÙŠ Ù†Ú˜Ø¯Û ÙˆØ±ØºÙ„Ù… او ورو ږغ مي پر وكړ، نو هغه داسي ناڅاپه وغورÚÛده او جګه ودرÛده لكه هلته لنډ Ú†ÙŠ كومه چاودنه ورته Ø´ÙˆÛ ÙˆÙŠ.
"عار٠خانه!" Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„ او بيا ÙŠÛ Ù„Ù‡ عادت سره سم وخندل او ÙˆÙŠÛ ÙˆÙŠÙ„:
"د وريجو د راوړلو لپاره راته راغلى ÙŠÛØŸ"
ما وويل:
"هو، د وريجو د راوړلو لپاره درته راغلى يم"
"راوړه! Ù‡ØºÛ Ù„Ø§Ø³ راوړاندي ÙƒÚ“ØŒ ترورجاني به درته ويلي وي Ú†ÙŠ ما Ú…Ù‡ ورته ويلي وو"
هغه Ù…Ø³ÙƒÛ Ø´ÙˆÙ‡.
"هو! راته ÙˆÙŠÛ ÙˆÙŠÙ„" ما ورته وويل.
Ù‡ØºÛ Ø¯ÛÚ« واخيست پر كټ ÙŠÛ ÙƒÚšÛښود او ÙˆÙŠÛ ÙˆÙŠÙ„:
"Ú†ÙŠ خپل كور دي راكړى واى نو Ú‰Ûر ÚšÙ‡ خوند به ÙŠÛ ÙƒÚ“Ù‰ واى، خير اوس ÙŠÛ Ù‡Ù… ÚšÙ‡ خوند وكړ"
هيڅ نه پوهÛدم Ú†ÙŠ Ú…Ù‡ ووايم اخير مي يوه خبره زهن ته راغله:
"سبا سهار زه بÛرته ÚÙ…!"
Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"هو خبره يم!"
ما ورته وويل:
"Ú†ÙŠ خبره ÙˆÛ Ù†Ùˆ هلته زموږ په كور كي خو به Ù„Ú– ماتله ÙƒÛدÛ!"
Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
"ستا د قميس اخري ټك پاته و، راغلم هغه مي وكيښ، په بسته كي خو به دي Úاى وي؟ هو! رښتيا سهار خو به تر تمÚاى پوري بسته هم زه درسره ÙˆÚ“Ù…ØŒ ترورجاني ويل؟"
ما وويل:
"عالا! ته څه، Ú…Ù‡ كوÛØŒ Ù…Ûچني ته كوÛØŒ چتونه ته سپينوÛØŒ مرچ ته كوټÛØŒ له څا څخه دوه، دوه، درÛØŒ Ø¯Ø±Û Ù…Ù†Ú«ÙŠÙ‡ اوبه ته راوړÛØŒ د كور ټول كار ته كوÛØŒ ته له كومي خاوري جوړه ÙŠÛØŒ عالا؟"
هغه چوپه ولاړه وه، بيا ÙŠÛ Ø¯ÙˆÙ‡ ګامه واخيستل او ما ته دومره Ø±Ø§Ù†Ú˜Ø¯Û Ø´ÙˆÙ‡ Ú†ÙŠ ما ÙŠÛ Ù¾Ø± خپله غاړه د سا اخيستل Øس ÙƒÚ“Ù„.
"زه نور هم Ú‰Ûر Ú…Ù‡ كولاى شم، عار٠خانه!"
د Ù‡ØºÛ Ú–Øº جنكار غوندي Ùˆ.
_ ته Ú…Ù‡ خبر ÙŠÛ Ú†ÙŠ نور Ú…Ù‡ كولاى شم؟
Ù„Ú– Ø´Ûبه وروسته Ù‡ØºÛ ÙˆÙˆÙŠÙ„:
_ ته له ما وپوښته چي زه نور څه كولاى شم؟
ما د اول صن٠د زده كونكي په Ú…Ûر له Ù‡ØºÛ Ú…Ø®Ù‡ وپوښتل:
"ته نور Ú…Ù‡ كولاى Ø´ÛØŸ"
"زه مينه هم كولاى شم، عار٠خانه!"
Ù‡ØºÛ Ù„ÙƒÙ‡ د كايناتو يو پټ راز Ú†ÙŠ ÙŠÛ Ø§Ùشا ÙƒÚ“ |
نثار اØمد آريا
بېرته شاته
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
