آغا ماد Ú†ÙŠ ډنګره ونه ،ټیټ قد ØŒ سوټه پزه ØŒ Ø²Ú“ÛØ¯Ù„ÙŠ Ø¨Ø±ÛØªÙˆÙ†Ù‡ او مونډی ږیره لری ا وتل ØºÙ¼Û Ú©Ù¼Ù‡ بینی آینکی پر سترګوکوی په هر کار Ú©ÛŒ د هر چا نه چالاکه او ترمخه وو نو ÚÚ©Ù‡ ټولوخلکو هغه ته Ú†Ù¼Ú© آغا وایه آن په لمانÚÙ‡ Ú©ÙŠ لا پر مخ تی په دویم رکات Ú©ÙŠ Ú†ÙŠ به موږ سر راپورته Ú©Û Ø¯ÛŒ به د ملا پر ÚØ§ÛŒ ولاړ وو او نور رکاتونه به مو ده په امامت کوله
کله Ú†ÛŒ Ú‰ÛŒÙ…ÙˆÚ©Ø±Ø§Ø³Û Ø±Ø§ØºÙ„Ù‡ نو خلکو د Ø¯Û Ù„Ù¾Ø§Ø± Ù‡ Ú†ÙŠ دکلنو کلنو د روØÛŒ ناروغیو نه ÚØ§Ù† خلاص Ú©ÙŠ او د زړه بړاس وباسی د ÛŒÙˆÛ Ù…Ø¸Ø§Ù‡Ø±Û Ù‡ÙˆÚ‰ ÛŒÛ ÙˆÚ©Û Ø§Ùˆ Ú†Ù¼Ú© آغا هم خپله یوه زړه Ø¯ÙˆØ´Û Ø³Ø±Ù‡ وټکوله يوه Ø±ÛØ´Ú©Û ÛŒÛ Ù¾Ø± غوټه Ú©Ú“Ù‡ او Ù…Ø¸Ø§Ù‡Ø±Û ØªÙ‡ راووت. Ú†ÙŠ Ù…ÙˆØ³ØªØ±Ú«Û Ø±Ù¾ÙˆÙ„Û Ù¾Ù‡ Ù¼ÛÙ„ ماټÛÙ„ Ú©ÙŠ ÛŒÛ ØªØ± ټولو مخکي ÚØ§Ù† Ø³ØªÛØ¬ ته ورسوه او د خلکو پر اوږو سپور او Ø¯ÙˆØ´Û ÛŒÛ Ø®ÙˆÙ„Û ØªÙ‡ Ù†ÛŒÙˆÙ„Û ÙˆÙ‡
او په انقلابي ولولو ÛŒÛ Ù†Ø§Ø±Û Ú©Ú“Ù‡:
وړونو!
خوسلګیوپسی ÙˆØ§Ø®ÛØ³Øª خوله ÛŒÛ ÙˆÚ†Ù‡ سوه او ویل ÛŒÛ : اوبه Ø±Ø§Ú©Û !
یوه شیبه وروسته بیا پر اوږو پورته سو او Ù†Ø§Ø±Û ÛŒÛ Ú©Ú“Ù‡ :
وړونو!
اوبه راکÛ!.
دريم واری بیا په اوږه پورته سو خو Ø³ØªÙˆÙ†Û ÛŒÛ Ø¨ÛŒØ§ ÙˆÚ† سو او Ù†Ø§Ø±Û ÛŒÛ Ú©Ú“Ù‡ :
وړونو!
اوبه راکÛ!
خو د خلکو دچکچکو سره ناببره په داسی ØØ§Ù„ Ú©ÛŒ Ú†ÙŠ لاسونه ÛŒÛ ÙˆØ±Ø³Ø±Ù‡ څنډله په انقلابي ولولو ÛŒÛ Ù„Ù‡ Ø®ÙˆÙ„Û Ù†Ù‡ ووتله :
ای ظالمه، نس دی Ù„Ú©Ù‡ خومه ،خوراک دی Ù¾Ù¼Ø§Ù¼Û ØŒØ¯Ø§ ÚšÙ‡ Ú©Ù„Ú©ÙŠ Ù…Ø³ØªÛ .
او یو اري بیا د چکچکو شړپ سو
پولیسو په بد ګماني سره ورته وکتل، یو بل ته ÛŒÛ Ù¾Ù‡ پوس پوسی او Ø´Ú© سره کرار Ùˆ ویل: Ú†ÙŠ نس دی له خومه یانی Ú…ÙˆÚ©ØŸ او بالاخره پیدا ÛŒÛ Ú©Û Ú†ÙŠ د دوی نسونه خو غټ نه دی او یوازی د والي صایب نس Ù„Ú©Ù‡ خوم د ÛŒ او بس نوسند ÛŒÛ Ù¾ÛŒØ¯Ø§ Ú©Û Ø§Ùˆ Ú†Ù¼Ú© آغا ÛŒÛ Ø¯ نس ته د اهانت په تور بندی Ú©Û ÚÚ©Ù‡ په Ú‰ÛŒÙ…ÙˆÚ©Ø±Ø§Ø³Û Ú©ÙŠ هر شي ته باید درناوی وسی او په درنه سترګه ورته وکتل سی . او په زندان Ú©ÙŠ ÛŒÛ Ø¯ هغه دسر ÙˆÛښتان ÙˆÚ† وروخریلل د هغه نه ÛŒÛ Ø´ÛŒÙ† Ú©Ú‰Ùˆ جوړ Ú©Û. او ÚšÙ‡ واهل او ټکول ÛŒÛ ÙˆØ±Ú©Ú“ÛŒ وه ØŒ موږ د ماجد خلکو خپل د نیم امام ضمانت ÙˆÚ©Û Ù‡ØºÙ‡ مو راخلاص Ú©Û Ø¯ هغه سوټه پزه تکه سره سوی وه ،ژامه ÛŒÛ Ø±ÛŒÚ–Ø¯ÛŒØ¯Ù„Ù‡ او ورټ ورټ ÛŒÛ Ú˜Ú“Ù„ په لاره ÛŒÛ Ù¾ÚšÛ Ø±Ù¾ÛØ¯Û او ناکوجاتي ÛŒÛ ÙˆÛŒÙ„ÛŒ.
دا بندی ګري پر ده ډیره ژوره اغیږه ÙˆÚ©Ú“Ù‡ Ù†ÙˆØ±ÛŒÛ Ø¯ مخ پر ÚØ§ÛŒ پر شا زورواهه Ø§ÙˆØªÛ Ø§Ùˆ ان یو واری پّه ØªØ±Ø§ÙˆÛŒØ Ú©Ù‡ د ماجد به څاه Ú©ÙŠ ولید او غرغړی ÛŒÛ Ú©Ú“ÛŒ موږ د ماجد خلکو هغه له څاه راویسته او پولیسو هغه د ÚØ§Ù† ÙˆÚ˜Ù†ÛŒ په تور بندی Ú©Û Ø§Ùˆ د ده نه ÛŒÛ Ø§Ø³Ù†Ø§Ø¯ وغوښتل Ú†ÙŠ هغه Ø§ÙØºØ§Ù† دی Ú©Ù‡ یا؟ÚÚ©Ù‡ Ø§ÙØºØ§Ù† خو دا کار نه Ú©ÙˆÛŒ.
د هغه تذکره د مهاجرت په شلو کالو دربدریو Ú©ÙŠ ورکه سوی وه . نو هغوی دی ده هغه د سوټی پزی او ګدو سر په اساس د Ú†ÛŒÚ†ÛŒÙ†Ø§ÛŒÛ Ù¾Ù‡ نامه دګوانټانامو زندان ته واستوی پنÚÙ‡ میاشتی هغه هلته Ù‡Ú…Ù‡ کوله Ú†ÛŒÚ†ÛŒÙ†Ø§ÛŒÛ Ø²Ø¯Ù‡ Ú©Ú“ÛŒ خو زده ÛŒÛ Ù†Ù‡ Ú©Ú“Ù‡ ،نو Ø¨Û Ú«Ù†Ø§Ù‡ ثابت سو او بیرته Ú©Ù„ÛŒ ته راغی
داد شا ته تګ هم په هغه ژور ه اغیزه وکړه
هغه د هوایی Ø³ÙØ± او جهان ګردی Ú©ÛŒØ³Û Ú©ÙˆÙ„Û ØŒ هغه ویل : دا ګونامو ÚšÙ‡ Ú‰ÙˆÚ‰Û ÙˆÙ‡ ÚšÙ‡ Ù‚ÙØ³Ø§Ù† وه ÚšÙ‡ نوی نوی نارنجی کالی وه زه ډیر خوشاله وم هغو Ú†ÙŠ زما خوشالی ولیده زه ÛŒÛ Ú˜Ø±Ø®Ø§Ø±Ø¬ Ú©Ú“Ù… Ú†ÛŒ نوره خوشالی ونه Ú©Ù…
موږ نه پوهیږم Ú…Ù‡ Ù¾Ù¼Û Ø®Ø¨Ø±Û Ù†ÙˆØ±Û Ù‡Ù„ØªÙ‡ ÙˆÛ Ú†ÙŠ نورده د شا تګ هم پرÛښودی.
نور نو ده په اړ Ø® زورونه وهل ان ستاسو تر مخه دی ØÛŒØ§ ÙˆÛŒ یوواري په بس Ú©ÙŠ د ÚšÚÙˆ خواته Ø®ØªÙ„Û ÙˆÙˆØ§Ùˆ بیا پولیسو ونیوی، ده Ù…Ø®Ú©Ù†Û Ø¯ÙˆØ³ÛŒÙ‡ هم درلوده بیا ÛŒÛ Ø¯Ù…Ø§ÛŒÙ†ÛŒ په ضمانت Ú†ÛŒ دی د کار نه دی له بنده خلاص Ú©Û Ø§Ùˆ د ده تکیه کلام اوس دی ژوندی دی ÙˆÛŒ زما ÚšÚÙ‡!
نور نو د Ú©Ù„ÛŒ د ملا د ÙØªÙˆØ§ÛŒ په اساس ده ته د Ù¼Ú« په وخت Ø®ÙˆÙ„Û ØªÙ‡ Ú©ÛØ²Ù‡ او په لمانÚÙ‡ Ú©ÛŒ ÛŒÛ Ù¾Ø± لمن Ù…ÛØ® ورټکوهل کیږی
خونن خبر سوم هغه د اهلیت او او د بهر د Ù„ÛØ¯ÙˆÙ„Ùˆ اوپه بهر Ú©ÛŒ د ژوند د ÚšÙ‡ ØªØ¬Ø±Ø¨Û Ø§Ùˆ زده Ú©Ú“Ùˆ له کبله د د اطلاعاتو او کلتور وزیر مقرر سوی دی موږ ÛŒÛ Ø¯ÛŒØ¯Ù† ته ورغلو خو هغه ÛŒÛ Ù‡Ù„ØªÙ‡ هم Ù¾Ø±Ú…ÙˆÚ©Û Ù…ÛØ® Ú©Ú“ÛŒ وو