میړنی ته

په رښتیا چی میړنی ته له پلرو یی

تجلی د تیر برم، زیری د آرزو یی

ای سرتیره د و طن ښکلیه بچیه

ته نعره د فریادو یی، امیدو یی

هیر به نشی، ترانی دی لا ژوندی دی

ته خو مبتکر د نوو افسانو یی

ستا شعرونه او فکرونه لوی کتاب دی

ته شاعر یی قهرمان د ولسو یی

هیر به نکړی تا، هیواد او لوړی څوکی

لکه باز، عقاب دلوړو پروازو یی

تل به ستایو ستا یادونه، قهرمانه

ته خو چیغه د دردو، او سوو زړو یی

ای ولسه راپاڅیږه ته هر څه یی

نور اتل، ته د جګړو او حماسو یی

[خوسم ځوی د میړنی غوندی پیدا کړه

بیا به پوه شی چه سالار د قافلو یی]