ب ې ل ت و ن
په پېغلتوب دې اوښکه -اوښکه شومه د شین اسمان په پرګنو دې ګډ کړمزګېرو ،اهو مې د ش ي ن ک ي، ب اران جامې واغوستېدا ستا د کور په بام به وو ر ې ږ م
له پلاره پټه راشه! د ترې* لاندې ، مې په دواړو لاسو د ا غر ېو نیولې سلګۍ ټو لې کړه مرۍ به دې شيتره = ناوه
لمر نیا زی/ خوست
بېرته شاته