ډير کلونه مخکې دلته اوم راغلې             نا اشنا اوم راته توري ليکل گران وو

د هلک او د جينۍ توپير يې نه و               په تيارۀ کې راته ستوري ليکل گران وو

                                  **************

زه حيران اوم د خبرو وس مې نه و                     ژبوره شان جينۍ مې خواته راغله

د نظر  غوندې زه هم ترينه چاپير شوم            زه اسمان شومه سپوږمۍ مې خواته راغله

                               ****************

ستا په شان يو پښتنه  او مسلمانه                 نازنينه د لمانځه پر وخت به لاړه

ستا په شان د ښاپيريو په فطرت وه                سترگو رپ کې د هوا پر تخت به لاړه

                                ******************

پسرلى و گل غوټۍ وه ښايستوکي                   زما زړه ته به يې نوې وينه راکړه

د پښتو د ښکليو تورو په پيالو کې                  د شرابو غوندې مسته مينه راکړه

                               **********************
پښتنه وه له نامې يې خبر نه شوم             ما ويل ورته سپين غر يم ليونى يم

چې انگار د محبت يې زړه کې بل وي        نظر ماتې د هغې يم سپيلني يم

                             ********************

يوه ورځ يې راته ويلى سپيلنيه              در نه ځمه چې صبا ته مې واده دى

ستا خبرې به تر عمره هيرې نه کړم       هر يو تورى دې زما لکه د زړه دى

                            ******************

چې کلونه وروسته بيا چټ روم ته راغلم         گرانې تا سره مې جوړه دوستانه شوه

دوه کوترې د سپين غر د گړنگونو                دا چټ روم زمونږه دواړو اشيانه شوه

                                *********************

ته به هم يوه ورځ لاړه شې پوهيږم                   خوب مې وليدۀ جانانه چې تنها يم

يوه ورځ به يوه بله جلۍ راشي                  خبر نه يمه تر اوسه چې د چا يم