سهارماښام

ترخه ترخه راته ووايه چې لرى درنه وګرځم
سترګوکې پوهيږم نه داعادت زه نه لرم

ته شه رانه لرى مانورپريږده ارمانوسره
ويره چې نه کړى داوجدان زه نه لرم

ستافکرکې ناست سرپه زنګون يمه سهارماښام
دامى کارو باردى نور جانانه څه کارنه لرم

ته کوى اقرار هميش چې زمادرسره نه لګى
زه دى دىخبروته جانانه ځواب نه لرم

ته که رانه لرى شوى ژوندون ته دپاى ټکى ګږدم
ځکه دخوبانو کلکسون کې زه يارنه لرم

تاسره مى مينه ده دابه رانه اورى تل
نوردزړګۍ سره څه اقرار اوګفتار نه لرم

ما(امين زى) سراومال قمار ايښى ستامينه کى
نور نوله رقيب سره څه داراومدار نه لرم

اوبياهم ياره
مه لټوى زړه مې پرهارى ياره
پريږده پرې زخمونه پخوانۍ ياره
څنګه دې زه هيره کړم هيريږې نه
تاپسې مې کړي دي خواري ياره
نه به درته وايم په ماڅه وشوه
تاچې درقيب کړه پلوي ياره
تابه ورته څه ويل دانه پوښتم
 ودې کړه له ماځينې دوري ياره
بس په زوره ووايه چې يار دې يم
نورمې نو کم زورمه ازميه ياره
ته چې زمانه منې زه څه وکړم
تل کوې له مانه سرکشي ياره
مه ګرځه په ډډه رانه مه ګرځه
راشه راسره وکړه دوستي ياره
څه وشوه زماپه ليلاڅه وشوه
ماسره يې وکړه بيوفايي ياره
دانوراته مه وايه چې صبرشم
دامې دټول عمرده خواري ياره
ورشه رقيب ورټه او وي رټه
بيانوماته پريږده سر زوري ياره
نارې کړه دکلي منځ کې نارې کړه
وايه درسره يمه اشتي ياره
نه راځي زما احوال ته نه راځي
دامې د ليلاده بې ننګي ياره
نه راځى احوال مې ديار نه راځى
اوس يم ورپسى ډيرسودايي ياره
لاړه بيوفاشوه رانه لاړله
نورې به راوکړى څه کاني ياره
نه مې ورته ښه نه ورته بدوکړه
ماسره يې څه وه دښمني ياره
ووايه احوال يې راته ووايه
تاته يې څه کړى بهاني ياره
نه مې شته په خواکې مې يار نشته دى
يارځينې دورې مې ځوروي ياره
ليکي درته څو کرښې به وليکي
داد(امين زى) ده شاعري ياره

غزل
کرکه کوم له مينې دامې عادت شوى دى
له ښکلوګرځم لرې دامې عادت شوى دى

پروادهيڅ نه کوم دخپل پردي نه منم
له کلى ځم چې لرې دامې عادت شوى دى

ظلم زغملاي نشم،مظلوم ليدلاي نشم
نه شم ويلاي اغابلې دامى عادت شوى دى

له چاڅه نه غواړمه نه له چا تمه کووم
نه کړم تقديرځينې شکوې دامې عادت شويدي

کاروان ډېر لرې تللي پسې روان به يمه
جاري چې ساتم هڅې  دامې عادت شويدي

 که سيم اوزرراکوي يا ځاي لږ برراکوي
 نه چې غولېږمه پرې دامې عادت شويدي

مورهېرولاي نشم،خاوره پلورلاي  نشم     
  دايې راکړي چې شدي اوس مې عادت شويدي

د(امين زي) دنيا چې چا ورانه کړه
که ورته ځېرشي وروره تل به نفرت ترينه کوي