بيا اسمان د انتقام ټنډه تروه کړه

بيا ورېځې د وحشت راخپرې شوي

اوس به وشي د سرو وينو بارانونه

اوس مې کلى دى وحشت په سر اخيستى

اوس د ښار واکمنو ډک کړل شاجورونه

اوس د کلي اوسېدونکى تروريست دى

اوس د ښار د اوسېدونکي مرګ روا دى

اوس به وبهيږي سرې وينې رودونه

اوس به ورځې د مرګونو رارسيږي

چې د وينو تويول به جرم نه وي

نو ټول خلک دي وسلې خپلي را واخلي

له قاتلو نه دې واخلي انتقام خپل

څوک چې چاته خنډ د مخې ګرځېدى شي

له هغو ځينې دې ووهي سرونه

اوس به ورک له ويښو ميندو نه بچي شي

ماشومان به بيا شهيدې ميندې رووي

او پلرونه به شي مړه د اولاد مخ کې

د ماشوم نفش به خيژي د پلار غيږ کې

د زاريو غږ به ټپ کړي توپکونه

په فضا کې به د سويو غوښو بوى وي

د بارودو، وينو، مړيو بوى به ګډ شي

د ګلابو ګل به ودې ته پرېنږدي

د عطرونو بوى به بد لږي په خلکو

د وطن په وږيو سپيو زېرى وکړئ

چې به بيا کله له لوږې نه مړه نه شئ

وي پراته به درته ډېر، ډېر اندامونه

وي پراته به درته ډېر، ډېر اندامونه